Bilmem hatırlar mısınız; olmadı ben hatırlatayım.
13 Şubat'ta yani tam 1 ay önce, öğle saatlerinde Erzincan İliç'te bulunan ve siyanürle altın çıkardığı için yıllardır protesto edilen Kanadalı altın şirketine ait madende toprak kayması meydana geldi. Korkunç olayda 9 işçi toprak altında kaldı.
9 işçi, 9 can, 9 evlat, 9 baba, 9 sevgili, 9 insan toprak altında kaldı.
Ve halen toprak altında; unuttu, Türkiye'nin balık hafızalı gündemi de unuttu.
Kiminin oğlu, kiminin sevgilisi, kiminin babası, kiminin kardeşi 9 insanın akıbeti hakkında hiçbir bilgimiz yok.
Gündemimiz; 17 yaşında ehliyetsiz kullandığı lüks araçla bir kişiyi öldüren ve yazar annesiyle yurt dışına kaçan bir çocuk, 6 dakika boyunca kedi Eros'a işkence yaparak öldüren bir katilin yine serbest kalması, tabelalara bakmaya bile tenezzül etmeyen bir TIR şoförü nedeniyle ezilerek can veren 4 kişi, yerel seçimler ve ekonomik kriz...
Türkiye gündemi ve maalesef Türk halkının balık hafızası nedeniyle 9 işçiyi toprak altında bıraktık gitti. Sadece 9 işçiyi toprak altında unutmadık. Bu hafıza problemi nedeniyle bir çok şeyi unuttuk gitti.
Mesela Kahramanmaraş depremlerinde hayatını kaybeden 50 binden fazla insanı unuttuk. O korkunç felakette yaralananları unuttuk mesela. Evini, barkını, arkadaşlarını, kardeşlerini, çocuklarını, eşlerini kaybedenleri unuttuk.
Mesela yaşanan sellerde yitip giden canları unuttuk. Berkin Elvan'ı unuttuk. 42 madenci kardeşimizin hayatını kaybettiği Amasra maden faciasını unuttuk. Oğuz Arda Sel'i unuttuk mesela, Çorlu tren kazasında hayatını kaybeden 25 kişi ile birlikte.
Özetle; bu ülkenin en büyük problemi hafıza. Bu umursamazlık ve bu unutkanlıkla çok şeyi unutacağız. Ya da algı oyunlarıyla başka şeylerle meşgul olacağız bugünkü gibi.