İngiltere'nin Lincolnshire eyaletindeki bir sahil kasabası olan Skegness'teki evlerinde, 9 Ocak'ta, 60 yaşındaki babası Kenneth'in cesedinin yanında bulunan 2 yaşındaki Bronson Battersby'nin "susuzluk ve açlıktan öldüğü" tespit edildi. Babanın, kalp krizi geçirdiğine inanılıyor.
Çocuğun 43 yaşındaki annesi Sarah Piesse, The Sun'a demecinde, oğlunun çaresizce yiyecek ve su aradığını düşündüğünde "derin bir pişmanlık duyduğunu ve olayın aklından hiç çıkmadığını" söyledi.
Anne Sarah, "Bir kabusun içindeyim ve bundan asla uyanamayacağım" dedi.
Üç kızları ve yedi yaşında bir oğlu olan çift, 2019'da ayrılmış ve çift Bronson'un, babasıyla birlikte yaşamasına karar vermişti.
BABASININ YANINDA BULUNDU
Anne, The Sun'a verdiği demeçte, "Her zaman en sevdiği gofretleri almaya çalışırdı. Daha fazlası yok dediğimizde de gülümseyip 'Evet! Daha fazla, daha fazla!' derdi. Kenny, bu yüzden tüm atıştırmalıkları yukarı kaldırırdı ve belki böylece istemeden de olsa onları ondan uzaklaştırdı" dedi.
Sarah, sözlerine şöyle devam etti:
"Şimdi tek düşünebildiğim, onun açlıktan ölmek üzere olduğu, yukarı uzanıp onları almaya çalıştığı. Buna dayanamıyorum. (Boyu gereği) Buzdolabını açmak için uzanabileceği mesafeye yaklaşık 5 cm uzaktaydı. Son anlarını yalnız geçirdi, çok susamış ve çok aç olmalıydı. Ağlıyor olmalı. Kafası çok karışmış olmalı. Ve Kenny yerde yatıyordu. Babasının uyuduğunu düşünmüş olması için dua ediyorum."
GÖREVLİLER EVE İKİ KEZ UĞRAMIŞ
İl meclisi sözcüsü, sosyal hizmet görevlisinin Bay Battersby ile 27 Aralık'ta iletişime geçtiğini ve 2 Ocak'ta bir ziyaret ayarladığını doğruladı. Görevliler kapıyı çaldıklarında yanıt alamamıştı.
Haber verilmeden 4 Ocak'ta yapılan ikinci bir ziyaretin de cevapsız kalmasının ardından Lincolnshire Polisi ile tekrar temasa geçildiği belirtildi.
Günler sonra 9 Ocak'ta sosyal hizmet görevlisi, baba Battersby ve oğlunun ölü bulunduğu eve girebildi.
ANNE: "KENDİMİ ASLA AFFETMEYECEĞİM"
Anne, konuya ilişkin demecinde şu ifadeleri kullandı:
"Sonunda o kadar güçsüz düşmüş olmalı ki pes etmeye karar verdi ve babasına tutunarak bacaklarına sarıldı. Orada olamadığım için kendimi asla affetmeyeceğim. Onu o dairede tek başına hayal ettiğimde kendimi başarısız, zalim ve bencil hissediyorum."
"O küçük çocuk orada oturmuş bir şeyler içmek, bir şeyler yemek istiyordu. Bu kalbimi daha da kırıyor. Alarmın neden daha önce verilmediğini anlamıyorum. Neden yapmadılar?"