Henüz 20’li yaşlarının başındayken yazdığı İshak adlı öykü kitabıyla TDK Öykü Ödülü’nü alan, 1961’de felsefe okumak için gittiği Fransa’da sinematekin kapısından girdiğinde ise sinemaya âşık olan Onat Kutlar, sinemaya olan tutkusunu keşfettikten sonra ülkesinin sinema kültürüne sağlam temeller atmak için bir Türk Sinemateki kurmaya karar verir.
Türk Sinematek Derneği birkaç yıl sonra, 1965’te Onat Kutlar ve aralarında Şakir Eczacıbaşı, Cevat Çapan, Semih Tuğrul, Hüseyin Baş, Tuncan Okan ve Sabahattin Eyüboğlu gibi isimlerin de yer aldığı bir grup aydın tarafından kurulur.
Beklenenin üzerinde müthiş bir ilgi gören ve dünyanın dört bir yanından sanat filmlerini ilk kez Türkiye’deki sinema izleyicisiyle buluşturan Sinematek, sadece film göstermekle kalmaz, aynı zamanda entelektüel bir film kültürünün ortaya çıktığı ve yeni nesil sinemacıların, eleştirmenlerin, sinefillerin yetiştiği bir yer haline gelir.
Kutlar’ın “O aşk, ateş ve anarşi günleri” diye tarif ettiği 1968’in Türkiye’sinde kültürel değişimin mekânı olarak anılan Sinematek, çok geçmeden kendini Yeşilçam çevresiyle beklenmedik bir çatışmanın ortasında bulur.
