Miles Davis'in efsane albümü 'Kind of Blue'yu flamenko yorumladığı projesiyle Caz Festivali'ne konuk olan İspanyol piyanist Chano Dominguez, "Kendimi Gezi hareketine çok yakın hissettim" dedi.
Önceleri progressive rock’la da ilgilenmişsiniz ve aslında pek çok müzik aleti çalıyorsunuz...
Evet, 8 yaşındayken flamenko gitar çalmaya başladım. Sonra klavye, piyano... Kültürümün kökleriyle büyüdüm, flamenko kültürü... Fakat rock’ta senfonik müziğin de etkisi vardı o yıllarda. Bu yüzden Genesis, Yes ya da King Crimson da dinliyorduk. Üzerimde büyük etkileri vardı.
O zaman müziğinizde pek çok türün etkisi var diyebilir miyiz?
Evet, flamenko aslında pek çok farklı türü içinde barındıran bir müziktir. Bir tarafta ‘buleria’ gibi kalabalığın toplandığı bir parti müziği gibi bir taraftan da ölüm müziği gibi olabilir. Tango bir başka ritmidir ya da allegro bir başka türü. Flamenko, içinde pek çok ritmi ve çalma biçimini barındıran büyük bir müziktir.
Barselona Caz Festivali, size ‘Kind of Blue’ teklifi yaptığında nasıl hissettiniz?
Çok rahat hissettim, çünkü Miles, müziğini oldukça iyi bildiğim bir müzisyendi, şarkılarını da çalıyordum. Bu yüzden benim için bunu yapacak olmak ve Miles’ı kendi müziğime eklemek çok güzeldi. Flamenkoya dönüştürecektim ve şarkıların ritimlerini değiştirdim, tango, buleria, solea ritimleri koydum. Flamenko kültüründen aldıklarımı Miles’ın müziğinin içine koydum. Benim için oldukça heyecan vericiydi, kendi ritimlerimle çok rahat hissettim. Öte yandan Miles en iyi müzisyenlerden biri, bu benim müziğim için bir zevkti.
Haberin tamamını okumak için tıklayınız...