Tarık Tarcan: Büyük bedeller ödedim

Eski manken ve oyuncu Tarık Tarcan, Posta'ya konuştu...

Google Haberlere Abone ol
Tarık Tarcan: Büyük bedeller ödedim

Bir süredir gözlerden uzak olan eski manken ve oyuncu Tarık Tarcan, Posta’ya verdiği söyleşide çarpıcı ifadeler kullandı.



Tarcan’ın söyleşisinden satırbaşları şöyle:



“Çok iyi gözlem yaparım. Her şey din, iman, para oldu. Sadece Türkiye değil, dünya da bunu yaşıyor. Trump diye bir ruh hastası çıktı. Trump, hiçbir ahlaki değeri tanımıyor. Her şeyi para üzerine kuruyor. İstediği her şeyi faşistçe yapıyor. Bakın ben Bozburun'da yaşıyorum. Herkes birbirine miras yüzünden küsmüş. Kendi akrabalarımda bile bu var. Aynı annenin sütünü emiyorsun ama işin içine para girince küsülüyor. Sosyolojide, “Bir toplumu bozmak istersen dilini, dinini, kültürünü boz” derler. Ülkemizde de her şeyi bozdular. Bizim de her şeyimizi bozdular. Ne kültür ne de ahlak kaldı. Ben iyimser değilim.



“SANATÇI HALKINDIR”



Sanatçı halkındır, bir görüşü olabilir ama bunu insanın gözüne sokup kendisini seven insanları küstüremez. Sanatçı her tarafa eşit bakıp eğriyi doğruyu söyleyendir. Ben de taraf olsaydım bütün dizilerde oynardım. Ama hiçbir tarafa ait olmadım. Ne A partisine ne de B partisine. İşte bu yüzden de dışlandım, bugün buradayım. Sanatçı sağcı, solcu, ocu, bucu olmaz. Sanatçının Türkiye gibi ülkelerde hangi takımı tuttuğunu bile söylememesi gerekir. Ben siyaset sevmem. Cumhuriyet'e, demokrasiye, çağdaşlığa, hukukun üstünlüğüne inanırım. Atatürkçüyüm.



“ELİMİZİ CEBİMİZE SOKTURMAZLARDI”



2 bin program Çarkıfelek sundum. Bugünkü parayla bölüm başına 500 lira alıyordum. Şimdikiler çok kazanıyor. Türkan Şoray'ın, Hülya Avşar'ın ilk dizisini birlikte çektik. Seda Sayan, Muazzez Ersoy, Gülşen Bubikoğlu, Ediz Hun gibi isimlerle birçok dizi çektik. Şimdi ben dizilerde oynasam alacağım para ancak 15 bin lira olur. Mankenlik yaptığım zamanlar İstanbul'un en zengin abileri elimizi cebimize sokturmazdı. Çünkü beğendiği mankenlerle onları tanıştırmamız için peşimizden gelirlerdi.



“KENDİLERİNDEN ÖDÜN VERİYORLAR”



İsim veremem ama Türkiye'nin en zengin kadın ve erkekleri kapımıza şoför gönderirdi. (Jigololuk) Yapan arkadaşlarımız da oldu ama hepsi yok oldu. Bir gün bir yerde söylerler, ayağın kayar. Mankenlik yaptığım zamanlarda işe dolmuşla gider gelirdim. Bir senelik manken arkadaşlarım cipe binerlerdi. İnsanlar her şeye sahip olmak ve güzel yaşamak istiyor. Kendinden ödün veriyorlar. Biz bunu yapmadık. Yoksa çoğundan çok yakışıklı, çoğundan çok başarılıydık. Ama karakter sahibiysen adam gibi davranıyorsun. Öyle olunca da bir yere gelemiyorsun.



“HER ŞEYİM VAR AMA KÜÇÜK”



Çok paralar kazanmadım. Şerefimle yaşayacak parayı kazanmayı ölçü edindim. Onu da becerdim. Ayda yaklaşık 1.500 lira harcıyorum. Cebimde 50 lirayla geziyorum. Evim, arabam, küçük bir teknem var. Her şeyim var ama küçük.



“BÜYÜK BEDELLER ÖDEDİM”



Büyük bedeller ödedim ben bu sektörde. Kokuşmuşluk diz boyuydu. Yakışıklı, sağlıklı, boylu boslu, spor altyapılı insanlarız. İçinde aşk, sevgi, saygı olmayan çok insanla karşılaşıyorsun. Yaşıtın ya da senden büyük hanımlarla ilişki yaşıyorsun. Ruhun çürüyor. Bunlar birçok değeri yüreğinden götürüyor. 60 yaşına geldim. Birkaç kez evliliğin ucundan döndüm. Evlenemez oldum. Çünkü inancımı kaybettim.



“ALDATTIM, YAKALANDIM”



Aşık olduğum çok özel kadınlar da oldu. Aldattım, yakalandım. ‘Şimdiki Aklım Olsaydı' diye bir televizyon programı yapmak istemiştim ama yaptırmadılar. Bugünkü aklım olsa bu kadar çok ilişki yerine sağlıklı ve uzun ilişkiler yaşamayı tercih ederdim. Hiç olmazsa ruhum çürümezdi.



“ÇOCUK YAPMAM”



Dünyaya bir daha gelsem yine evlenmem yine çocuk yapmam. Çocuk olunca dünyaya bir sorumluluk getiriyorsun ve o mutsuz olunca bunun vicdanı seni yok ediyor. Ben istemedim. Şöhret olmayı da hiç sevmedim. Zaten şöhreti de taşıyamadım. Ben doğal bir halk adamıyım. Erken yaşta şöhret gömleğini çıkardım. İstanbul'dan Antalya'ya 32 yaşında yerleştim.



“PARA BİLE KONUŞMADIM”



(Mesleğe) Küsmedim. Düzgün, ayakları yere basan bir proje olursa neden olmasın? Ama zaten yapımcılar da eskisi kadar aramıyorlar. En son Demet Akbağ ile Çağan Irmak'ın bir filminde oynadım. Çağan “Abi beş dakikalık bir rol yazdım. Oynar mısın?” dedi. “Neden oynamayayım oğlum?” dedim. Para bile konuşmadım.



“JÖNLÜK YAŞIMIZ GEÇTİ”



Dizici değilim. Jönlük yaşımızı geçtik. Karakter olayına girmemiz lazım. Bunu piyasa bilmediği için “Bu yıllarca başrol oynadı. Şimdi çağırırız ama kabul etmez” diye düşünüp eskisi kadar aramıyorlar. Bu kadar iş yapmış bir adam olarak davet edilmem gerekiyor ama kimse çağırmıyor. Umre'ye gitsem her programa çağırırlar.


Sıradaki Haber İçin Sürükleyin