Karıncalar genelde koyu kahverengi veya siyah renkli olan altı bacaklı, üç vütu bölmeli sosyal bacaklardır. Bazı türler açık krem renginde, kırmızı tonlarında ve hatta beyaz bile olabilir.
Karıncaların birçoğunun görme yeteneği kısıtlıdır. Çünkü buna pek de ihtiyaç duymazlar. Salgıladıkları güçlü kimyasallar, feromonlar, haberleşmelerinin temelini oluşturur.
Feromonlar, dokunmalar ve sesler yoluyla anlaşırlar. Yerlere diğer karıncalar tarafından takip edilebilecek koku izleri bırakarak ilerlerler ve bu kokuları uzun hareketli antenleri sayesinde algılarlar.
Antenleri kokunun yönü ve yoğunluğu gibi bilgileri sağlar. Hep gördüğümüz bir çizgi üstünde ilerleyen karınca topluluklarının bu hareketinin sebebi kokuyu takip ederek ilerlemeleridir.
Örneğin bir yiyecek kaynağı bulan karınca bulduğu kaynaktan yuvasına dönerken gittiği yolu işaretler. İşaretlenen yolu fark eden diğer karıncalar da aynı yolu kullanarak yiyeceği bulur, parçalar ve yuvaya taşımaya başlar.
Bu taşıma işlemi sırasında da yolu işaretlemeye devam ederler. Sonunda yiyecek kaynağı tükendiğinde veya ortadan kalktığında yuvaya dönen karıncalar artık yolu işaretlemeden döner ve koku havaya dağılır.
Eğer yolları bir engel tarafından engellenirse yeni yollar keşfetmeye çalışır ve bu yeni yolları işaretlerler. Başarılı ve kolay geçilen güzergahları daha çok karınca kullanır, böylelikle daha çok karınca işaretler ve koku o tarafta yoğun olduğu için daha çok karınca tercih eder.
İşte karıncaların yiyecek bulması ve taşımasıyla ilgili çok ilginç bir görüntü yayınlandı. Vahşi Hayatlar adlı sosyel medyadaki karıncaların bir yiyecek karşısında örgütlü davranışları hayranlık uylandırdı.
Görüntülerde karıncalar ölü bir solucanı yuvalarına taşımaya çalışıyor. Ama görüntülerin en ilgilç yanı ise gövdelerinden halat yapıp çok organize ve rahat bir şekilde solucanı çekmeleri...
İşte o görüntüler...