Son yıllarda hükümeti eleştiren yazılarından dolayı işine son verilen muhalif birçok yazarın işinden kovulması kitap konusu oldu.
Eski RTÜK Başkanı, Gazeteci-yazar Nuri Kayış, 2007’den bu yana işini kaybeden bazı gazeteciler ile onların kovulmasına neden olan yazılarını Tanyeri Kitap’ın yayınladığı “İşten Kovduran Yazılar” başlıklı araştırmasında topladı.
Kitapta Emin Çölaşan, Bekir Coşkun, Necati Doğru, Oktay Ekşi, Rahmi Turan, Özdemir İnce, Serdar Akinan, Metin Münir, Balçiçek İlter, Semih İdiz, Cüneyt Ülsever, Ece Temelkuran, Mehmet Altan, Nuray Mert, Ergun Babahan, Ali Akel, Yıldırım Türker ve Hasan Cemal başta olmak üzere birçok yazarın hangi yazıları nedeniyle çalıştıkları kuruluşlardan kovuldukları anlatılıyor.
Medyanın sermaye yapısı değişmedikçe ve medya patronlarının aynı zamanda devletle, bürokrasiyle ilişki içinde olmaya devam ettikçe işten kovulmaların değişmeyeceğini belirten Nuri Kayış kitabında şu sözlere yer veriyor: “Yazarların iktidarın telkinine ve patronların keyfine göre işten çıkarılmasını önlemenin birinci ve en etkin yolu medyanın sermaye yapısının değişmesidir. Gazeteciliğin özel bir iş kolu olduğu düşünülerek gazete patronunun başka işlerle uğraşması önlenmelidir. Yazarından muhabirine, sayfa sekreterinden matbaa işçisine kadar medya sektöründe çalışanların sendikalı olmaları, keyfi kararlarla işten çıkarılmalarını zorlaştıracağı gibi, kendilerini güvencede hissetmelerini ve patron baskısına boyun eğmeden görevlerini profesyonelliğin gereklerine uyarak yerine getirmelerini sağlayabilir. Yazarların kovulduğu gazetelerde çalışmaya devam eden yazarlara ve o gazeteyi alanlara da büyük sorumluluk düşüyor. Arkadaşları kovulan yazarların hiçbir şey olmamış gibi yazılarına devam etmelerinin etik olmadığı bilinmelidir. Bir gazetede yazan onlarca yazarın bir anda patronun karşısında durmaları ve ona işten atılan arkadaşlarının geri alınmaması halinde artık yazmayacaklarını söylemeleri çok mu zordur? Evet, iktidarın ve medya sermayesinin büyük gücü vardır ama yazarlığın, aydın olmanın, fikir adamlığının hiç gücünün olmadığını söyleyebilir miyiz"
Kitapta işten çıkarılmaların 2007 yılında Emin Çölaşan'la başladığı devamında Bekir Coşkun, Necati Doğru, Oktay Ekşi, Ece Temelkuran son olarak da Hasan Cemal gibi isimlerle devam ettiği vurgulanıyor.