Tedavi gördüğü hastanede basın mensuplarının sorularını yanıtlamak için onların karşısına yürüyerek gelen ve konuşmakta zorlandığı görülen oyuncu
Cem Özer şunları söyledi:
“Durumum her gün daha iyiye gidiyor. Fizik tedavim devam ediyor… Çok sevdiğim ve beni çok seven insanlar varmış bunun farkına vardım. Buradan izleyenlere şunu salık vermek istiyorum… Söylemek istiyorum ki ben bu insanı çok seviyorum diyorsanız bunu onun sağlığı yerindeyken gösterin, bu birbirimize vereceğimiz en büyük armağan… Ben yoğun bakımdayken iyileşmem ve kısa sürede toparlanmam için Türkiye’nin her yerinden pastırmalar ve tereyağlar gelmiş. Aslında biz nekrofil bir milletiz yani ölü insanları seviyoruz. Cenazelerinde şovlar yapıyoruz, hep derim insanların heykelini dikecekseniz bunu o yaşarken yapın… İnsanların ilgisi ve alakası bana ölmeden cenazemi yaşamamı sağladı ne kadar sevildiğimi anladım. Kimi ziyaretçilerimin yüzünde pişmanlıkları gördüm, kimileri benim yüzümde pişmanlıkları gördü. Eşim ve kızım zor zamanlar yaşadı. Ayıldığımdan bu yana aklım Mehmet Ali Erbil’de… İnşallah o da bugün yarın sağlığına kavuşur, inşallah o da benim gibi kendine gelir. Yarım evime çıkacağım, ev burnumda tütüyor.
Yoğun bakımda neler hissettiniz?
Eşim Peri’me de söyledim bu bilinmeyen bir şey, doktorlar ‘algıları kapalı bilinci yerinde değil’ diyebilir ancak biz yoğun bakımda yatanlar her şeyi anlayabiliyor. Ben her şeyi dobra dobra konuşan biriyim. Ben yoğun bakımdayken öldüğümü düşündüm. Şu anda hissettiklerim bir hatırlama diye düşündüm. Kendimi bırakmıştım, bütün dertten tasadan kurtuldum şimdi tüm zamanımı anne ve babamla geçiririm diye düşündüm. Şuurun yerinde olmaması böyle bir şey sonra karımı ve kızımı algıladım başımda duruyorlardı. Onlar beş dakika kalmışlar yanımda ama bana saatler gibi geldi onlarla hayata tutundum. Kapıyı gördüm ama beyaz bir ışık yok (Gülüşmeler) hangi renk olduğunu hatırlamıyorum. Buradan şunu söylemek istiyorum Mehmet Ali Erbil’in başından ayrılmayın. Bacağınız nasıl? Bacağımda bir atel var beş haftada toparladım zaten görürseniz buraya da yürüyerek geldim.
Özellikle hastanede görmek istediğiniz biri oldu mu?
Kısa bir süre önce annemi kaybetmiştim ancak hastanedeyken bu yaşadıklarımı onun duymamasını istedim sonra aklıma onun öldüğü geldi…