Ali Nesin, Nesin Vakfı’ndaki tüm resmî görevlerinden istifa ettiğini duyurdu.
‘BENSİZLİĞE BEN VARKEN ALIŞMALI VAKIF’
Babası Aziz Nesin öldükten sonra 25 yıldır vakfın yöneticiliğini üstlenen Ali Nesin, istifa gerekçesini “Kimse o kadar uzun süre bir mevkide kalmamalı. Nesin Vakfı’nı, Vakf’ın asıl ve asil sahipleri olan çocuklarına ve mezunlarına bırakıyorum. Bir de tabii, ben olmadan Vakf’ın nasıl yürüdüğünü dünya gözüyle görmek istiyorum. Bensizliğe ben varken alışmalı Vakıf,” sözleriyle açıkladı.
‘SAĞDAN SOLDAN ÇOK SALDIRIYA UĞRADIM’
Vakıf yöneticiliğinde sırasında kendisine desteklerini esirgemeyen dostlarına ve vakfa destekte bulunanlara teşekkür eden Nesin, “Vakıf yararına mevzuat ve yasadışı birçok icraatim oldu. Hakkımda birçok dava açıldı. Şansım yaver gitti ve hepsinden aklandım. Sağdan ve soldan çok saldırıya uğradım. Hep şansım yaver gitti,” ifadelerini kullandı.
Ali Nesin, konuyla ilgili yaptığı Facebook paylaşımında şu ifadeleri kullandı:
“Bugün 3 Temmuz 2020. Bundan 25 yıl önce 4 Temmuz 1995’te babam öldü ve ben o günden beri Nesin Vakfı’nın yöneticisiyim. Aslında yöneticiden öte tek başıma mütevelli heyeti gibi bir şeydim. Dile kolay, çeyrek asır!
Daha ilk günlerde Vakf’ın yaşaması için sıradışı yöntemler gerektiğini anladım. Dolayısıyla bu süre içinde, hep ahlak çerçevesinde kalarak tabii ki, Vakıf yararına mevzuat ve yasadışı birçok icraatim oldu. Hakkımda birçok dava açıldı. Şansım yaver gitti ve hepsinden aklandım. Sağdan ve soldan çok saldırıya uğradım. Hep şansım yaver gitti.
Vakıf yöneticiliğinde başarılı olduğumu sanıyorum. Nesin Vakfı her açıdan bir başarı öyküsüdür, hele Türkiye gibi bir ülkede…
Bugün itibarıyla Nesin Vakfı’ndaki tüm resmî görevlerimden istifa ediyorum. Kimse o kadar uzun süre bir mevkide kalmamalı. Nesin Vakfı’nı, Vakf’ın asıl ve asil sahipleri olan çocuklarına ve mezunlarına bırakıyorum. Bir de tabii, ben olmadan Vakf’ın nasıl yürüdüğünü dünya gözüyle görmek istiyorum. Bensizliğe ben varken alışmalı Vakıf.
Bu süreçte bana destek olan tüm çalışma arkadaşlarıma ve destekçilerimize teşekkürü borç bilirim. Ne borcu! Önlerinde diz çökerim. Sağolun, varolun.”