İtalyan Komünist Partisi’nin (PC) resmi medya organı olarak 12 Şubat 1924 tarihinde doğan günlük L’Unita gazetesi, 31 Temmuz’da son kez bayilerde yerini alarak, yayımını durdurdu.
Aralarında Demokrat Parti’nin (PD) de bulunduğu hissedarlarının, tirajı 20 bine kadar düşen ve uzun süredir maddi zorluk yaşayan gazetenin yayım hayatına devam edebilmesi için bir çözüm üretemedikleri belirtildi.
Son manşetini, “L’Unita é viva (Unita yaşıyor)” olarak atan gazetenin veda sayısında yer alan makalelerde bir çözüm bulunacağına inanılarak, “Bu son sayımız değil” ve “Yayımımızı askıya aldık” gibi ifadeler kullanıldı.
Siyasi konjonktürün yıllar içinde değişmesi, reklam gelirlerinin azalması ve internet gazeteciliğinin yükselişe geçmesi gibi etkenler sonucu iflas bayrağını çeken L’Unita, 2000 yılında yine ekonomik gerekçelerle kapanmış, 8 ay sonra yeni bir yayıncı bularak, 2001 yılında tekrar yayıma başlamıştı.
90 YILLIK ZORLU HAYAT
Önceki gün “Unita’yı öldürdüler” başlığıyla çıkan gazete, 90 yıllık tarihinde birçok zorlukla karşılaştı. Adolf Hitler ile birlikte faşizmin en önemli isimlerinden biri olan diktatör Benito Mussolini rejimine ters düşen gazete, kuruluşundan iki yıl sonra, 31 Ekim 1926 tarihinde kapatıldı.
O tarihte milletvekili olan İtalyan Komünist Partisi kurucularından Gramsci, dokunulmazlığına rağmen tutuklandı.
Hapishanede sağlığının günden güne kötüleşmesi üzerine 1934 yılında serbest bırakılan Gramsci, hemen sonra vefat etti.
Yasaklanan L’Unità ise bir süre Fransa’da çıkarılırken, 1942 yılında ülkede illegal olarak yayımını tekrar başlattı. İtalya’nın faşizmden kurtulmasıyla birlikte 1945 yılında tekrar yasal olarak çıkmaya başlayan gazete, işçilerin, emekçilerin ve aydınların gazetesi olarak biliniyordu.
İtalyan Komünist Partisi ile birlikte 1980’li yıllarda yükselişe geçen L’Unita, 250 bin satış rakamına kadar ulaştı.
Partinin değişen dünya ile birlikte 1991 yılında sosyalizmle arasına mesafe koyarak, sosyal demokrat çizgiye oturmasını takiben L’Unità da yayın çizgisini bu doğrultuya çekti.
Bu, L’Unità’nın altın çağının da sonu oldu. Gazetenin satış rakamı 60-70 bin seviyesine düşerken, 2011 yılında dönemin sosyal demokrat parti lideri (PD) Pierluigi Bersani, ekonomik kriz içindeki gazeteyi, kendisine yakın bir genel yayın yönetmeni atamak şartıyla batmaktan kurtardı.
BERLUSCONİ YANLILARINA SATILMAK İSTENİNCE KIYAMET KOPTU
Şimdiki parti başkanı ve Başbakan Matteo Renzi ise, son aylarda sadece 20 bin civarında satan gazetenin tekrar yayın hayatına başlaması için ellerinden geleni yapacaklarını açıkladı.
PD’ye mensup bazı senatörler ile aydınlar ise, “Son söz halen yazılmadı” sloganıyla gazetenin yayım hayatına yeniden başlaması için destek verdi.
Geçtiğimiz aylarda gazeteye, sağ çizgideki eski Başbakan Silvio Berlusconi’nin yakın dostları talip olsa da, gazetenin yayın kurulu buna izin vermedi. Bu ihtimal bile, gazetenin yazarlarını isyana sürüklemiş, çeşitli yöntemlerle bunu protesto etmişlerdi. (DHA)