Basın Konseyi, "24 Temmuz Basın Bayramı" dolayısıyla bir mesaj yayınladı. Konsey'den yapılan açıklamada; "139 yıl önce tanıştığımız sansür, bugün son hızıyla hayatımızda" ifadelerine yer verildi.
İşte, Konsey'in o açıklaması:
1908’den beri Türk Basını’nda sansürün kaldırılmasının yıl dönümü olarak kutlanan “24 Temmuz”lar, Gazeteciler Günü-Basın Bayramı olarak kutlanır.
Ne var ki, 107 yıldır sansürsüz basına sahip olduğumuzu kabul ederek andığımız bu günü, 2015 yılının 24 Temmuz’unda bayram olarak kutlamak hiç mümkün değil.
Türkiye'yi yöneten siyasi anlayış tarafından açılan bunca davalar devam ederken, 21 gazeteci hapisteyken, işsizlik bu düzeye çıkmışken, 24 Temmuz'u Basın Bayramı olarak kabul edebilir miyiz?
Mahkeme koridorlarında adalet arayan yüzlerce gazetecinin, sosyal medyada attığı mesajlarla, gazetelerindeki köşelerinde yayınladıkları görüşleriyle hep ‘kendini savunma’ zorunda kalan kalem sahiplerinin ’24 Temmuz’u bayram olabilir mi?
Bazı kişi ve kuruluşları eleştiren haberleri ve görüşleriyle, halkın haber alma hakkını yerine getirmeye çalışan gazetecilerin, tam da 24 Temmuz’da, yüzlerce yıl hapis cezasıyla gündemde olmaları, bayram gerçeği ile çelişmektedir.
Sansürün, otosansürün, korku, yıldırma, caydırma yoluyla, vergi uzmanları, Sulh Ceza Hakimlikleri, Valilikler, trafik polisleri hatta bazı esnaflarca hayatımıza sokulduğuna tanıklık ettiğimizde, 24 Temmuz'u Basın Bayramı olarak içimize sindirmek kolay olabilir mi?
Bir çeşit neden bularak, akreditasyon uygulama alışkanlığına, her geçen gün yeni halkalar eklenirken, Cumhurbaşkanı’ndan Başbakan’a, bakanlara, hatta eşlere, çocuklara kadar mercek altında tuttukları gazetecilere açılan davalar, her geçen gün yağmur gibi medyanın üzerine düşerken, 24 Temmuz'u kabul edelim ki, “Bayram” gibi yaşamak olası değil.
Sürekli basın kartı almaya hak kazanan yüze yakın gazeteciye bu hakları bile teslim edilmiyorken, kamu kurumlarındaki aksaklıkları eleştiren bir gazete, peş peşe gelen davaları protesto için manşetinden yemek tarifi verirken, TV kanallarına 4 bakanla ilgili yolsuzluk haberleri nedeniyle verilen yayın durdurma ve para cezaları yağarken, ellerinde sadece ve sadece kalem olan gazetecilerin, kaçacaklarmış gibi, bileklerine kelepçe takılarak cezaevlerine konulduğu bir ülkede, 24 Temmuz'un “Bayram” olduğunu kabul edemeyiz.
Dünya görüşü ne olursa olsun, düşünce ve fikirleri paylaşmak ne kelepçelenmeyi, ne yayın ve para cezalarını, akreditasyon uygulamalarını, hatta “akreditasyon talimatını evet ben verdim” demeyi, ilan cezaları ile yıldırmayı, ölümleri, işsiz bırakılmalarını, darp edilmelerini, fiziksel sözlü şiddete uğramalarını, idari kararlarla ceza kesmeyi, Türkiye tarihinin sosyal ağlara ilişkin en geniş kapsamlı sosyal medyayı engelleme kararı alınmasını, erişim yasaklarının konulmasını, gazetecilerin terör propagandası yapmakla suçlanmasını, bazı basın kuruluşlarının havuzlaştırılmasını, 1 milyon liralık Mercedes makam aracını haberleştiren medyaya binlerce liralık tazminat davası açılmasını, bir haberci için en üst makamdan,‘Ben bırakmam O’nu. Bedelini ağır ödeyecek’ şeklindeki siyasi anlayışını;
Kısacası sansürlü ve otosansürlü bir ülkede, yaşanan gerçekleri “Bayram” kavramıyla bağdaştırabilir miyiz?
Basın özgürlüğü raporlarında 199 ülke arasında, Türkiye listedeki 149.sırasıyla dünyanın da dikkatini çekmektedir.
Avrupa Parlamento’sundan Türkiye’nin düşünce ve ifade-basın özgürlükleri, demokrasi, insan hakları, eşitlik alanında yenilikler yapması da istenirken, maalesef 2015 Dünya basın özgürlüğü listesindeki komşularımız, Pakistan ve Malezya.
Bütün bir yıl yineledik,
Yeniden söylüyoruz;
Basın özgürlüğünün, yaşam hakkının, emeğe saygının olmadığı iklimlerde nefes almak zordur.
Halkın gerçekleri ‘sansürsüz’ ve tüm boyutlarıyla öğrenmek anayasal hakkıdır.
24 Temmuz Gazeteciler Günü-Basın Bayramını 107. kez yaşıyoruz.
Hakkıyla kutlayacağımız 24 Temmuzları yaşama özlemiyle tüm medya çalışanlarına, sansürsüz bayramlar diliyoruz …