'Şafak Sezer, Memet Ali Alabora'ya özür borçludur'

Şenay AYDEMİR / RADİKAL

Bir özür yetmez

Şafak Sezer, Gezi eylemine katıldığı için Başbakan'dan özür diledi. Ama 25 yıllık kariyerinin duraklarında o kadar çok özür dilenecek durum var ki. Şimdi sıra onlarda...

Daha önce başka bir vesileyle yazmıştım, yeri geldi bir daha hatırlatmakta yarar var. 1990-91 eğitim yılındayız. Ankara Ekin Tiyatrosu, Aziz Nesin’in meşhur ‘Yaşar Ne Yaşar, Ne Yaşamaz’ oyunuyla Bafra’ya teşrif ediyor. Sahnede adeta döktüren yaşça bizden büyük ama bedenen bizim yaşlarımızda gösteren genç hepimizi hayran bırakıyor kendisine. Oyundan sonra birkaç liseli genç giriyoruz otel lobisine. Yanına gidiyor ve hayranlığımızı dile getiriyoruz. Yalnız değiliz. Teyzeler, amcalar elleriyle okşuyorlar bu genci, “Aferin evladım” övgüleri geldikçe yüzü giderek kızaran, utancından kafasını yerden kaldıramayan birisi var karşımızda. Evet, Şafak Sezer’den bahsediyorum.

80’li yılların sonunda Ankara Halk Tiyatrosu’nda ışıkçı olarak başlayan serüveni, ‘Eşeğin Gölgesi’ oyununda ‘eşek’ rolüyle sahneye taşınan hem Halk hem de Ekin tiyatrolarıyla Anadolu’nun dört bir yanına turneler düzenleyen, gittiği her yerde övgüler alan Şafak Sezer, evet yokluk ve yoksulluk içinde tanıştı ‘oyunculuk’ denilen macerayla. 

İstanbul’a taşınıp Müjdat Gezen Tiyatrosu’nda palyaçoluk da yaptı hiç gocunmadan. Hatta katıldığı ‘Enver Aysever ile Aykırı Sorular’ programında bunun askerde ne kadar çok işine yaradığını da anlatıyordu. İlginçtir Sezer, şöhret olmasını biraz da ‘askeri vesayet’e borçludur. Aynı programdan öğreniyoruz ki, 90’ların başında yayınlanan ve büyük ilgi gören ‘İner misin Çıkar mısın’ programına komutanının “Oraya gideceksin ve o yarışmayı kazanacaksın” emriyle katılmış ve birinci olmuş. Sonrasında Okan Bayülgen’in ‘Televizyon Çocuğu’, bir cep telefonu reklamı derken arkası geldi. 

YAZININ DEVAMI:

http://www.radikal.com.tr/hayat/bir_ozur_yetmez-1143738