Efsane rockçıların çocukları aynı sahnede

İki efsane gitaristin çocukları yeteneklerini gösterip babalarına selam çakacak. Çetin ve Gündüz, ortak projelerini ve babalarını Sabah gazetesinden Meltem Fıratlı'ya anlattı:

Kimi müzisyenler vardır, halkın sadece sevgisini değil saygısını da kazanır. Bunu da sadece yetenekleri değil kişilikleri ile başarır. Tıpkı Yavuz Çetin ve Asım Can Gündüz gibi. Çetin 2001 yılında, Gündüz ise geçen yıl yaşamını yitirdi. Onlar bu toprakların öncü müzisyenlerindendi. Şimdi çizdikleri yolda oğulları Yavuzcan Çetin (24) ve Evrencan Gündüz (21) yürüyor. Çetin ve Gündüz 1 Nisan'da Volkswagen Arena'da gerçekleşecek Rock Off Yerli festivalinde Şebnem Ferah ve MFÖ'den önce aynı sahneyi paylaşacak. Birlikte blues ve rock parçaları çalacaklar. Konser öncesi iki genç müzisyenle Marriott Hotel Şişli'de bir araya geldik.

- Nasıl tanıştınız?

- Yavuzcan: İkimiz de Kadıköylüyüz. Kadife Sokak'ta karşılaştık, tanıştık. Aynı müzikleri dinliyoruz, anlaşıyoruz. Üstelik ikimizin burcu da kova.

- Birbirinizin müzisyenliğini beğeniyor musunuz?

Y: Evrencan öyle şeyler çalıyor ki imreniyorum. Ben çok yetenekli değilim, çalmayı çalışıp öğrendim. O ise çok yönlü, her şeyi çalabiliyor. Çok yönlü olmak yetenek gerektiriyor. Onun yeteneği de fazla. Müzisyenliği çok büyük. İleride büyük işler başaracak.

- Evrencan: Ben Yavuzcan'ın müzisyenliğinden de önce kişiliğini seviyorum. Dürüsttür. Cömerttir. Babasının parçalarını istediğim gibi çalmama izin verdi. Bu çok önemli.

- Birlikte sahneye çıkma fikri nasıl doğdu?

- E: Babalarımız da zamanında tanışıyormuş. Yavuzcan'a sevdiğim müziği onunla ve grup arkadaşlarımızla yapmak istediğimi söyledim. O da kabul etti.

- Y: Daha önce Yavuzfest'te Evrencan'la iki şarkı çaldık. Bu kez sahnede daha uzun süre kalacağız. Grubum bize eşlik edecek. Provalar güzel geçiyor. Sonra da konserlerimiz devam edecek.

- Yavuzfest'ten bahsetmişken, Asım Can Gündüz için de bir festival düzenlemeyi düşünüyor musunuz?

- E: Babam geçen haziranda öldü. Üç ay sonra niye ismini anmıyor, festival yapmıyor denmeye başlandı. Söylemesi çok kolay ama kimse bir baba kaybetmedi. Babamı anacağım zamanlar yakındır ama bunu hakkıyla yapmak istiyorum. Gitarını ben çalmak istiyorum. O gitarı çalmak için de çalışmam lazım.

- Tıpkı babalarınız gibi sizin için de blues müziğin yeri ayrı değil mi?

- E: Bir türküyü söyleyince "Helal aslanım ne güzel okudun" diyoruz. Bizde okumak vardır. Şarkıyı okuruz. Bu kadar söz ağırlıklı bir memlekette bu kadar söz ağırlıklı bir tarz olan blues'u anlatmak neden zor oluyor? Yavuzcan'ın babası bu zorluğu aştı. Çünkü Türkçe blues yaptı. İnsanlar aynı duyguları paylaştığımızı anladı. Yavuz Çetin gibi Barış Manço, Cem Karaca da bunu yaptı.

Röportajın devamını okumak için:

http://www.sabah.com.tr/cumartesi/2017/03/25/efsane-rockcilarin-cocuklari-ayni-sahnede