Defne Kayalar, Engin Hepileri ve Onur Ünsal, "Anne" oyununu anlatıyor: "Hayatta üstlendiğimiz roller birer hapsihane"
on yılların en gözde tiyatro yazarlarından Florian Zeller’ın dünyaca ünlü üçlemesinin ilki olan “Anne”, Tiyatro.iN yapımı olarak sahneleniyor. Oyunda anne-baba rollerini paylaşan Defne Kayalar ve Engin Hepileri ile ilk yönetmenlik deneyiminin heyecanını yaşayan Onur Ünsal; kişilerin hayat içinde üstlendiği karakterlerin birer hapishaneye dönüştüğünü dile getiriyor.
Fransız yazar Florian Zeller’ın, Türkiye’de de sahnelenen ve büyük ilgi gören “Baba” ve
“Evlat” oyunlarının ardından Tiyatro.iN yapımı olarak sahneye konan “Anne”de, Defne
Kayalar, Engin Hepileri, Doğa Halis ve Sevda Erginci birlikte rol alıyor. Yönetmenliğini
Onur Ünsal’ın üstlendiği “Anne”, bir kadının hayatını adadığı çocukları yuvadan
uçtuktan sonra yaşadığı yalnızlık hâlini beyninin içinde gezinerek, farklı türde
repetasyonlarla anlatan bir psikolojik gerilim.
“Her iyi metin gibi kafa karıştırıyor.”
“Önce metnin güzelliğine çarpıldım,” diyen Onur Ünsal, oyunun sahnelenme sürecini
“Arabesk olmayan bir pencereden erkek egemen yapı ve aile dediğimiz oluşumun açık
edildiği, modern bir oyun. Buna ihtiyaç var diye düşündük ve yapmaya karar verdik,” diye
anlatıyor ve ekliyor: “Her iyi metin gibi kafa karıştırıyor.”
“Yazarın ele alışı çok eşsiz ama durum aslında çok tanıdık.”
Defne Kayalar, hayat verdiği anne karakterinin yaşadıkları için “Her evli ve çocuk sahibi
kadının başına gelmesi olası, belli bir evlilik süresi içinde gelinebilecek bir durum.
Yazarın ele alışı çok eşsiz ama durum aslında çok tanıdık,” diyor. “Anne” için “Evliliğin
ne olduğunu sorgulatıyor,” yorumunu yapan Kayalar “Evliliği bir amaç olarak görüp
‘Evleneceğim ve çok mutlu olacağım,’ dediğinde, bunun mutlulukla bir ilgisi olamaz;
çünkü ona göre roller üstlenmeye başlıyorsun. Ve üstlendiğin roller gerçek değil, bunu
fark etmiyorsun. Yaratılmış bir gerçeklik içinde yaşamak zaten gerçek olmayan bir şey
içinde yaşamak olduğu için seni bir hapishaneye sokuyor,” diyor.
“Aile her yerde aile.”
Yazarın, hayatını içgüdüsel olarak çocuklarına adayan bir kadının, çocuklar büyüdükten
sonra yalnız başına kalma hâlini çok iyi yakaladığını anlatan Engin Hepileri ise oyunun
evrenselliğine ise şu sözlerle dikkat çekiyor: “Bizde ataerkillik dediğimiz şey işlenir,
konuşulur ama bu tam Fransa’nın göbeğinden çıkan bir hikâye ve bize hiç uzak değil. Tüm dünyada, tırnak içinde gelişmiş ülkelerde dahi aynı şey yaşanıyor. Aile her yerde
aile...”
Defne Kayalar, Engin Hepileri ve Onur Ünsal’ın Ceyda Ulukaya’ya verdiği röportajın
tamamı Milliyet Sanat’ın Nisan 2022 sayısında...